Abstrakt

Technologie rejestracji dźwięku stają się w realiach współczesnych coraz bardziej udoskonalanym i coraz bardziej wykorzystywanym narzędziem służącym niejawnej inwigilacji, występującym zarówno w przestrzeni publicznej, jak i prywatnej. Podsłuch, pomimo że od dawna nie jest w Polsce zjawiskiem marginalnym, nie jest terminem definiowanym ustawowo. Kontrola i utrwalanie treści rozmów regulowane jest w przepisach pozakodeksowych dotyczących działalności Policji i innych służb specjalnych oraz w przepisach Kodeksu postępowania karnego regulujących tzw. kontrolę procesową. Podsłuch stosowany bywa również przez osoby prywatne i w tym przypadku pozostaje poza regulacjami prawnymi. Różnorodność form stosowania podsłuchów, a także fakt, że zarówno same podsłuchy, jak i pozyskane w ich wyniku materiały stanowią materię wrażliwą społecznie, prowokuje do pytania, czy przepisy aktualnie obowiązujące w RP kwestię dowodów pochodzących z podsłuchów regulują w sposób pełny i wyczerpujący? Czym jest podsłuch nielegalny i czy w obecnym stanie prawnym dowody pozyskane w wyniku podsłuchu sprzecznego z ustawą mogą być wykorzystane w procesie karnym? Artykuł ten, poprzez analizę rozwiązań normatywnych dotyczących omawianego zagadnienia stanowi próbę odpowiedzi na powyższe pytania.