Abstrakt

Roszczenia majątkowe podlegają przedawnieniu także wówczas, gdy są stwierdzone tytułem wykonawczym. W sytuacji, w której tytułem tym jest prawomocne orzeczenie sądu lub sądu polubownego albo ugoda sądowa lub ugoda mediacyjna zatwierdzona przez sąd, wydłużeniu ulega natomiast termin przedawnienia (art. 125 § 1 KC). Na zasadach ogólnych dojść może także do przerwy biegu przedawnienia takich roszczeń, przy czym ze względu na rolę tytułu wykonawczego jako podstawy egzekucji sądowej (art. 776 zd. 1 KPC) podstawowe znaczenie ma w tym przypadku przerwanie biegu przedawnienia przez złożenie wniosku o wszczęcie egzekucji (art. 123 § 1 pkt 1 KC). W praktyce ocena, czy doszło do przerwy biegu przedawnienia, ma największe znaczenie w przypadku tytułów wykonawczych opartych na innych aktach niż wymienione w art. 125 § 1 KPC, takich jak akt notarialny, którym dłużnik poddał się egzekucji (art. 777 § 1 pkt 4–6 KPC), lub bankowy tytuł egzekucyjny (BTE), o którym stanowiły uchylone art. 96–98 ustawy z 29.8.1997 r. – Prawo bankowe. Roszczenia stwierdzone takimi tytułami przedawniają się bowiem w ogólnych terminach, odpowiadających ich charakterowi, które mogą być znacznie krótsze, zwłaszcza w przypadku roszczeń wynikających z działalności gospodarczej (art. 118 KC).