Abstrakt
Dla prawidłowego ustalenia nieumyślności nie wystarczy wskazanie ogólnej nieostrożności zachowania sprawcy. Konieczne jest bowiem wskazanie konkretnej reguły ostrożności, która została naruszona, w wyniku czego doszło do popełnienia czynu zabronionego. Dla przypisania sprawcy odpowiedzialności za przestępstwo nieumyślne nie wystarczy również – co oczywiste – samo stwierdzenie, że zachował się on nieostrożnie, niezbędne jest bowiem stwierdzenie, że był on świadom tego, że swoim zachowaniem może realizować znamiona czynu zabronionego (przewidywał taką możliwość), bądź też, że takiej możliwości nie przewidywał, choć mógł ją przewidzieć.
Postanowienie SN z 5.11.2014 r., V KK 162/14, „Krakowskie Zeszyty Sądowe” Nr 4/2015, poz. 13