Monitor Prawniczy

nr 17/2016

Kontrowersje dotyczące praktyki stosowania przez organy inspekcji farmaceutycznej klauzuli prowadzenia na terenie województwa więcej niż 1% aptek ogólnodostępnych

Bogusław Banaszak
Profesor Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Abstrakt

Istnienie terenowych organów inspekcji farmaceutycznej wykonujących swoje zadania w perspektywie regionalnej (lokalnej) pociąga za sobą różnice w ocenie stanów faktycznych pod kątem ich zgodności z normami prawnymi podlegającymi zastosowaniu w danym przypadku, a więc w efekcie zróżnicowane rozstrzyganie podobnych spraw. Przykładem może być w ostatnim czasie (a regulacja prawna nie zmieniła się od kilkunastu lat) zwłaszcza traktowanie art. 99 ust. 3 pkt 2 i 3 w zw. z art. 37ap ust. 1 pkt 2 i 3 Prawa farmaceutycznego jako podstawy do cofania zezwolenia na prowadzenie apteki. Praktyka w poszczególnych województwach jest różna, ale wydaje się w ostatnim okresie upowszechniać restryktywne podejście wojewódzkich inspektorów farmaceutycznych w tej sprawie. Chodzi tu o rozstrzygnięcie, czy przesłanką cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej może być prowadzenie przez dany podmiot (albo podmioty przez niego kontrolowane w sposób bezpośredni lub pośredni) na terenie województwa więcej niż 1% aptek ogólnodostępnych. Taka wykładnia art. 37ap ust. 1 pkt 2 i 3 w zw. z art. 99 ust. 3 PrFarm zdaniem jednych wojewódzkich inspektorów farmaceutycznych jest możliwa, ale inni mają wątpliwości.