Abstrakt

Wprowadzenie elektronicznego postępowania upominawczego służyło usprawnieniu i przyspieszeniu postępowania cywilnego dzięki odciążeniu sądów powszechnych. Ma ono fakultatywny charakter, jego stosowanie jest uzależnione od wytoczenia powództwa w formie elektronicznej za pośrednictwem Internetu. Zakres przedmiotowy EPU jest związany z tradycyjnym postępowaniem upominawczym, lecz wszystkie decyzje procesowe mają postać elektroniczną, przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego za pomocą automatycznie tworzonych projektów czynności decyzyjnych sądu. Ustawodawca utworzył postępowanie dwufazowe w tym znaczeniu, że jeżeli postępowanie nie zakończy się przed e-sądem, to dalszy ciąg tego postępowania prowadzony jest przed sądem właściwości ogólnej na ogólnych zasadach procesowych. Etap ten powinien być traktowany jako kontynuacja postępowania wirtualnego i nie należy go postrzegać w oderwaniu od czynności dokonywanych w ramach EPU. Niezaskarżenie nakazu zapłaty wydanego w EPU powoduje jego uprawomocnienie. W razie braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w EPU (odmowie jego wydania), jego uchylenia z urzędu, jak również w razie skutecznego wniesienia sprzeciwu (utraty jego mocy w całości), sąd przekazuje sprawę do zwykłego postępowania. Ustawodawca przewidział wówczas swoiste postępowanie dostosowawcze, mające na celu przystosowanie wniesionych w sprawie pism do wymagań przewidzianych w tradycyjnym postępowaniu.