Abstrakt

Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie statuują prawnej formy, w jakiej powinno nastąpić pozostawienie podania bez rozpoznania. Sytuacja taka ma miejsce wówczas, gdy podanie wnoszone w postępowaniu administracyjnym jest niekompletne (brakuje adresu wnoszącego podanie i jego ustalenie jest niemożliwe lub też podanie nie czyni zadość innym wymaganiom określonym w przepisach prawa i – mimo wezwania organu – nie zostało ono uzupełnione we wskazanym w KPA terminie). Problematyka pozostawienia podania bez rozpoznania jest kluczowa nie tylko z punktu widzenia wszczęcia postępowania, ale także przesądza o jego prawidłowym przebiegu. Jednak w obliczu braku jednoznacznej regulacji co do formy pozostawienia podania bez rozpoznania, jest ono tym zagadnieniem procesowym, które wywoływało głębokie rozbieżności w poglądach doktryny, a także – zwłaszcza w zakresie możliwości jego kwestionowania przez wnoszącego podanie – w judykaturze sądów administracyjnych. Niniejszy artykuł koncentruje się na rozważaniach obejmujących wybrane przesłanki, formę pozostawienia oraz formę kwestionowania nieuprawnionego pozostawienia podania bez rozpoznania, uwzględniając aktualne orzecznictwo i dotychczasowy dorobek przedstawicieli doktryny prawa i postępowania administracyjnego.