Abstrakt

W orzecznictwie SN za utrwaloną można uznać tendencję do ścisłej oceny podstaw ubezwłasnowolnienia, zwłaszcza ubezwłasnowolnienia całkowitego. Mowa tu nie tylko o sposobie interpretacji przesłanek zastosowania art. 13 § 1 KC, czy dodaniu (niepowołanego wszak wprost w tym przepisie) kryterium dokonywania ubezwłasnowolnienia wyłącznie w interesie osoby potrzebującej ochrony, lecz także o skrupulatnej weryfikacji, czy w konkretnym przypadku zachodzi wywołany chorobą psychiczną, niedorozwojem umysłowym albo innego rodzaju zaburzeniami psychicznymi stan niemożności kierowania przez człowieka swym postępowaniem.