Abstrakt

W artykule podjęto próbę weryfikacji istnienia tajemnicy pracownika samorządowego. Tajemnica ta została zweryfikowana w sposób negatywny. Brak podstaw prawnych dla jej ustanowienia. Nie może być za nią uznany art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy z 21.11.2008 r. o pracownikach samorządowych. Tajemnica, jako wyjątek od wyrażonej w art. 61 Konstytucji RP, zasady dostępu do informacji o wykonywaniu zadań publicznych, musi być wprowadzona w drodze ustawy, a jej postanowienia powinny być szczegółowe i kompletne. Niedopuszczalne więc jest przyjmowanie uregulowań blankietowych pozwalających organom władzy wykonawczej na nadawanie ostatecznego kształtu tym ograniczeniom, szczególnie wyznaczania ich zakresu. Wskazany przepis PracSamU należy uznać więc za niewystarczający dla ustanowienia tajemnicy pracownika samorządowego, jako tajemnicy zawodowej. Wydaje się również, że jej wprowadzenie nie jest celowe, brak bowiem uzasadnienia dla obowiązku zachowania dyskrecji w stosunku do informacji uzyskanych w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych. Pozostawałby on w sprzeczności z wymogiem prowadzenia aktywnej polityki informacyjnej, o którym mowa w art. 24 ust. 2 pkt 2 PracSamU, jak również charakterem pracy pracownika samorządowego. Dla tej grupy zatrudnionych wystarczające wydaje się przestrzeganie tajemnic prawnie chronionych.