Abstrakt

Jednym z celów wprowadzenia ustawy z 17.12.2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym było zapewnienie jak najszerszego dostępu do sądu. Umożliwienie grupie osób dochodzenia roszczeń w ramach jednego postępowania, zgodnie z zamysłem ustawodawcy, ma przyczyniać się do usprawnienia wymiaru sprawiedliwości, służyć ekonomice procesowej i obniżać jednostkowe koszty ponoszone przez członków grupy w związku z toczącym się procesem. Niższa opłata stosunkowa od pozwu oraz możliwość pełnienia funkcji reprezentanta grupy przez miejskiego rzecznika konsumentów, który jest zwolniony z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, służy obniżeniu kosztów postępowania. Jednym z takich sposobów, który ma zapewnić zarówno większą dostępność do wymiaru sprawiedliwości, jak również większe zaangażowanie się pełnomocników w prowadzenie spraw, jest wynagrodzenie pełnomocnika uzależnione wyłącznie od wyniku sprawy, zwane wynagrodzeniem prowizyjnym lub wynagrodzeniem za sukces (ang. success fee , ang. contingency fee , łac. pactum de quota litis), któremu poświęcony jest niniejszy artykuł.