Abstrakt

W obowiązującym stanie prawnym ustawodawca szczegółowo zakreślił w dziale VII ustawy z 29.8.1997 r. – Ordynacja podatkowa oraz w ustawie z 28.9.1991 r. o kontroli skarbowej ramy legislacyjne tajemnicy skarbowej, które stanowią lex specjalis w odniesieniu do przepisów regulujących dostęp do informacji publicznej oraz ochronę danych osobowych. Kluczowe miejsce w ich treści zajmuje określenie zasad dostępu różnych osób do indywidualnych danych, którymi dysponuje zarówno administracja podatkowa, jak i kontrola skarbowa. W niniejszym artykule podjęto rozważania w zakresie istoty prawnej tajemnicy skarbowej. Szczególne miejsce przyznano określeniu granic – przedmiotowych oraz podmiotowych – jej obowiązywania, przesłanek i trybu jej uchylenia, a także określeniu zasad odpowiedzialności za naruszenie zasad dostępności do danych i informacji podatkowych objętych tajemnicą skarbową. Dodatkowo została podjęta próba identyfikacji podmiotów uprawnionych do uzyskania dostępu do informacji chronionej, które mogą być równolegle objęte tajemnicą bankową. Analiza rozwiązań prawnych dotyczących tajemnicy skarbowej prowadzi do wniosku, że wszystkie informacje przekazywane organom podatkowym w sprawach daninowych i w sprawach karno-skarbowych, bez względu na podmiot, który je przekazuje, są objęte tajemnicą. Jej przestrzeganie obowiązuje ustawowo określone podmioty w ramach różnych form zatrudnienia, bez stosownych ograniczeń czasowych.