Monitor Prawniczy

nr 21/2013

Doręczenia przedsiębiorcom indywidualnym w postępowaniu cywilnym

Piotr Sendacki
Autor jest radcą prawnym w Kancelarii Radcowskiej CONSENT w Łodzi oraz doktorantem na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.
Abstrakt

Problematyka doręczeń przedsiębiorcom indywidualnym, w ślad za kolejnymi zmianami Kodeksu postępowania cywilnego oraz innych ustaw, była wielokrotnie analizowana zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie. Jednak wraz z przeniesieniem prowadzenia ewidencji działalności gospodarczej na poziom ogólnokrajowy i otwarciem łatwego dostępu do jawnych danych Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, pytanie o sposób doręczenia przedsiębiorcom indywidualnym należy postawić ponownie. Potrzeba taka jest tym bardziej wyraźna biorąc pod uwagę, że dotychczasowe wypowiedzi przedstawicieli nauki oraz profesjonalnych pełnomocników wydają się mieć znikomy wpływ na orzecznictwo, pomimo licznych trafnych argumentów podnoszonych przez ich autorów. Należy wreszcie uwzględnić w tych rozważaniach aktualną tendencję ustawodawcy do minimalizowania negatywnych skutków, tzw. doręczeń przez awizo. Istota problemu w praktyce sprowadza się do tego, na jaki adres należy dokonywać doręczeń przedsiębiorcom indywidualnym w procesie cywilnym. Konkurują tutaj co najmniej dwie możliwości. Pierwszą z nich jest doręczanie na adres zamieszkania, natomiast drugą – doręczanie na adres do doręczeń ujawniony w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Nie można też całkowicie wykluczyć dokonywania doręczeń na adres głównego miejsca wykonywania działalności, który, podobnie jak adres do doręczeń, jest informacją jawną z CEIDG.