Abstrakt

Jednym z najważniejszych sposobów konkurowania ze sobą przedsiębiorstw jest rywalizacja cenowa, która może polegać na przyznawaniu klientom rabatów. Rywalizacja ta jednak nie jest jednoznaczna dla konkurencji w sytuacji, gdy rabaty udzielanie są przez przedsiębiorstwa utrzymujące pozycję dominującą na rynku. Dzięki takim praktykom mogą one zakłócić mechanizm konkurencji na rynku, w celu osiągnięcia zysków. Celem artykułu jest przeanalizowanie najczęściej stosowanych przez przedsiębiorstwa dominujące rabatów pod kątem ich zgodności z art. 102 TFUE ustanawiającym zakaz nadużywania pozycji dominującej. Zbadane będą pod tym kątem najczęściej stosowane systemy rabatowe, tj. rabaty jakościowe, rabaty ilościowe, rabaty za wierność oraz rabaty docelowe. Należy przy tym zaznaczyć, że art. 102 TFUE nie odnosi się bezpośrednio do rabatów, stąd niezbędne jest odwołanie się do praktyki orzeczniczej Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Unii Europejskiej, praktyki decyzyjnej Komisji Europejskiej oraz poglądów doktryny.