Monitor Prawniczy

nr 11/2013

Zakres roszczenia regresowego przysługującego wspólnikowi spółki jawnej, który spełnił świadczenie wynikające ze zobowiązania spółki

Elżbieta Stan-Stanik
Autorka jest asystentem-specjalistą ds. orzecznictwa w Izbie Cywilnej Sądu Najwyższego.
Abstrakt

I. Spółka jawna jest odrębnym podmiotem praw i obowiązków ponoszącym samodzielnie odpowiedzialność za własne zobowiązania. Jest to konsekwencją przyznania jej przez ustawodawcę znacznego zakresu samodzielności i podmiotowości prawnej. Zgodnie z art. 8 KSH, spółka jawna ma zdolność prawną, zdolność do czynności prawnych, czynną i bierną zdolność sądową, a także posiada własny majątek (art. 28 KSH) i prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 8 § 2 KSH). Dysponuje zatem wszystkimi atrybutami osoby prawnej, poza samą osobowością prawną, która jest cechą normatywną (art. 33 KC).

W doktrynie i judykaturze do niedawna istniał spór dotyczący charakteru odpowiedzialności wspólnika spółki jawnej za zobowiązania spółki1 oraz stosunku regulujących tę odpowiedzialność zasad solidarności, subsydiarności i akcesoryjności. Obecnie kwestia ta nie budzi już tak dużych kontrowersji, gdyż zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie przeważa stanowisko, że odpowiedzialność wspólnika za zobowiązania spółki jawnej jest odpowiedzialnością gwarancyjną, za cudzy dług2.

Relację między odpowiedzialnością solidarną (art. 22 § 2 KSH) i subsydiarną (art. 31 § 1 KSH) wspólników spółki jawnej najpełniej wyjaśnił SN w wyroku z 16.6.2010 r., I CSK 453/093, przyjmując, że subsydiarność wyznacza kolejność zaspokojenia roszczeń, natomiast solidarność występuje wówczas, gdy nie ma różnej kolejności zaspokojenia. Ze względu na samodzielną podmiotowość prawną spółki jawnej trzeba stwierdzić, że w pierwszej kolejności za długi odpowiada spółka, a wspólnicy dopiero wtedy, gdy powstaje bezskuteczność egzekucji z jej majątku (art. 31 § 1 KSH). Subsydiarność ma zatem pierwszeństwo przed solidarnością. Zasada ta realizuje się dopiero na etapie postępowania egzekucyjnego, gdyż nie rzutuje na powinność świadczenia przez wspólników, lecz na kolejność zaspokojenia wierzyciela z określonych mas majątkowych. Z art. 31 § 1 i 2 KSH i art. 7781 KPC wynika bowiem, że wierzyciel spółki nie może egzekwować świadczenia od wspólnika zanim egzekucja z majątku spółki nie okaże się bezskuteczna, ale może go dochodzić4.

II. Istotnym zagadnieniem pojawiającym się na kanwie dotychczasowych rozważań jest zakres roszczenia regresowego przysługującego wspólnikowi, który spełnił świadczenie wynikające ze zobowiązania spółki, w szczególności kwestia [...]