Abstrakt
Instytucja biegłych sądowych, szczególnie z zakresu medycyny, przeżywa głęboki kryzys. Na opinie instytutów naukowo-badawczych sądy czekają od kilku miesięcy do kilku lat, a biegłych indywidualnych brakuje nawet w najbardziej popularnych specjalizacjach. W tej sytuacji strony procesu sięgają po opinie tzw. pozaprocesowe, starając się tą drogą dostarczyć sądowi wiadomości specjalnych i przyspieszyć bieg procesu.
Wprowadzenie
Opinia prywatna formalnie może mieć rangę dokumentu prywatnego i stanowić dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie (art. 345 KPC). Taka ekspertyza, nie będąc dowodem z opinii biegłego1, nie podlega ocenie sądu w trybie art. 278 KPC. Jest ona jednak elementem materiału procesowego2 i można ją traktować, w razie przyjęcia ich przez sąd orzekający, jako wyjaśnienia stanowiące poparcie, z uwzględnieniem wiadomości specjalnych, stanowisk stron. W tej sytuacji, jeżeli istotnie zachodzi potrzeba wyjaśnienia okoliczności sprawy z punktu widzenia wymagającego wiadomości specjalnych, sąd powinien według zasad unormowanych w KPC dopuścić dowód z opinii biegłego.
Czy jednak powoływanie się przez strony procesu na dowód z prywatnych opinii, a wcześniej ich zlecanie, nie podlega żadnym ograniczeniom? Zagadnienie to jest szczególnie istotne w postępowaniach cywilnych związanych z tzw. błędami medycznymi. Czy pozwany podmiot leczniczy może udostępniać dokumentację medyczną powoda – pacjenta, osobie trzeciej na potrzeby sporządzenia opinii prywatnej, w celu wzmocnienia swojej pozycji procesowej?
Koniec świadczenia usług medycznych, początek obrony w procesie
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z 29.8.1997 r. o ochronie danych osobowych3, każdy ma prawo do ochrony dotyczących go danych osobowych. Do danych podlegających szczególnej ochronie (tzw. danych wrażliwych, ang. sensitive data) należą dane o stanie zdrowia. Dane te objęte są wręcz zakazem przetwarzania, przy czym pod pojęciem przetwarzania należy rozumieć również ich ujawnianie (art. 7 pkt 2 OchrDanOsobU). Od zakazu przetwarzania danych o stanie zdrowia istnieje tylko kilka wyjątków, zdefiniowanych w art. 27 ust. 2 OchrDanOsobU. Podmiot leczący, który ujawnia dane o stanie zdrowia pacjenta na potrzeby sporządzenia prywatnej opinii o prawidłowości tego leczenia, a po jego zakończeniu, nie może powoływać się jednak ani na przepis art. 27 ust. 2 pkt 5, ani też na art. 27 ust. 2 pkt 7 OchrDanOsobU.
Zgodnie z [...]