Monitor Prawniczy

nr 23/2011

Wymagalność zabezpieczonej wierzytelności jako przesłanka wykonania zabezpieczenia

Tomasz Czech
Autor jest radcą prawnym w Warszawie.
Abstrakt

W obrocie gospodarczym wykorzystuje się różnorodne zabezpieczenia, których zadaniem jest umocnienie pozycji prawnej wierzyciela w odniesieniu do przysługujących mu wierzytelności. W niniejszym artykule przedstawiono, w jakich przypadkach konieczną przesłanką wykonania zabezpieczenia jest wymagalność zabezpieczonej wierzytelności1.

Zabezpieczenia akcesoryjne

W pierwszej kolejności należy omówić zabezpieczenia akcesoryjne (niesamoistne, zależne, zawisłe). Chodzi o relacje prawne, w których występuje normatywne podporządkowanie prawa zabezpieczającego wobec zabezpieczonej wierzytelności2.

Przepisy prawa mogą w różnym zakresie wyznaczać akcesoryjność zabezpieczenia3. Akcesoryjność taka może występować na trzech podstawowych płaszczyznach4:

  • na płaszczyźnie podmiotowej,
  • na płaszczyźnie czasowej,
  • na płaszczyźnie treści.

Uzależnienie wykonania zabezpieczenia od wymagalności zabezpieczonej wierzytelności jest jednym z elementów akcesoryjności zabezpieczenia na płaszczyźnie treści.

Poręczenie

Akcesoryjność poręczenia wynika już z samej definicji umowy poręczenia zamieszczonej w art. 876 § 1 KC. Zgodnie z tą definicją, poręczyciel zobowiązany jest względem wierzyciela do wykonania zobowiązania na wypadek, gdyby dłużnik tego zobowiązania nie wykonał. Zobowiązanie można uznać za niewykonane wtedy, gdy dłużnik w odpowiednim terminie nie zadośćuczynił wierzytelności przysługującej wierzycielowi, który otrzymał poręczenie. W konsekwencji art. 876 § 1 KC prowadzi do wniosku, że przesłanką wykonania poręczenia przez wierzyciela (tj. dochodzenia przezeń roszczeń wobec poręczyciela) jest wymagalność zabezpieczonej wierzytelności5.

Powyższy wniosek wspiera brzmienie art. 883 § 1 KC, zgodnie z którym poręczyciel może podnieść przeciwko wierzycielowi wszystkie zarzuty, jakie przysługują dłużnikowi. Do zarzutów takich zalicza się m.in. twierdzenie, że zabezpieczona wierzytelność jest jeszcze niewymagalna.

W przypadku, gdy wierzyciel wytoczy powództwo przeciwko poręczycielowi, a zabezpieczona wierzytelność nie stanie się wymagalna do chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 § 1 KPC), powództwo podlega oddaleniu jako przedwczesne. Jeżeli poręczyciel złożył oświadczenie o poddaniu się egzekucji w trybie art. 777 § 1 pkt 4–5 KPC lub art. 97 ust. 1 ustawy z 29.8.1997 r. – Prawo bankowe6, a wierzyciel, pomimo niewymagalności zabezpieczonej wierzytelności, złożył wniosek o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności oraz wszczęcie egzekucji, poręczyciel może wytoczyć powództwo opozycyjne w celu pozbawienia takiego tytułu wykonalności (art. 840 § 1 pkt 1 KPC) oraz żądać naprawienia szkody od wierzyciela w reżimie odpowiedzialności deliktowej (art. 415 KC).

Strony umowy poręczenia mogą wprowadzić dodatkowe przesłanki, których spełnienie warunkuje aktualizację odpowiedzialności poręczyciela. Może to być np. bezskuteczność egzekucji z majątku dłużnika (tzw. klauzula odpowiedzialności subsydiarnej; zob. art. 881 KC in principio), wymaganie osobnego wezwania poręczyciela do zapłaty7.

Jeżeli strony umowy postanawiają, że wierzyciel może dochodzić od zabezpieczyciela wykonania zobowiązania, pomimo że zabezpieczona wierzytelność jest jeszcze niewymagalna, umowa taka jest ważna (art. 3531 KC). Nie spełnia ona [...]