Monitor Prawniczy

nr 2/2011

Transgraniczne skutki orzeczeń o upadłości na terenie Unii Europejskiej – glosa – C-444/07

Andrzej Studziński
Autor jest radcą prawnym, wspólnikiem w kancelarii radców prawnych w Gdyni.
Marcin Żytny
Autor jest radcą prawnym, pracownikiem kancelarii radców prawnych w Gdyni.
Abstrakt

Wykładni rozporządzenia Rady (WE) nr 1346/2000 z 29.5.2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego, w szczególności jego art. 3, 4, 16, 17 i 25, należy dokonywać w ten sposób, że w postępowaniu takim, jak toczące się przed sądem krajowym po wszczęciu głównego postępowania upadłościowego w jednym państwie członkowskim, właściwe organy innego państwa członkowskiego, w którym nie zostało wszczęte wtórne postępowanie upadłościowe, są zobowiązane, z zastrzeżeniem wystąpienia przyczyn odmowy przewidzianych w art. 25 ust. 3 i art. 26 rozporządzenia, do uznania i wykonania wszystkich orzeczeń dotyczących tego głównego postępowania upadłościowego i nie mają w związku z tym prawa zarządzić, na podstawie ustawodawstwa owego innego państwa członkowskiego, środków egzekucyjnych dotyczących majątku dłużnika – którego upadłość została ogłoszona – znajdującego się na terytorium wspomnianego innego państwa członkowskiego, jeśli ustawodawstwo państwa wszczęcia postępowania na to nie zezwala i gdy przesłanki zastosowania art. 5 i 10 wspomnianego rozporządzenia nie są spełnione.
Wyrok TS z 21.1.2010 r., C-444/07, MoP Nr 4/2010, s. 189