Abstrakt
Z dniem 11.4.2011 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy – kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi1 modyfikująca, w sposób gruntowny, regulacje dotyczące ogólnego postępowania administracyjnego2 oraz rozszerzająca zakres kognicji sądów administracyjnych poprzez wprowadzenie skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracji publicznej. Generalną krytykę projektu tych zmian (w odniesieniu do przepisów postępowania administracyjnego) – w aspekcie samej idei ich wprowadzenia oraz proponowanego kształtu tych zmian – autor przeprowadził jeszcze na etapie prac legislacyjnych nad ZmKPAPrPSAU3. Obecnie jednak, ponieważ wskutek uchwalenia ustawy nowelizującej rzeczone zmiany właśnie stały się (pomimo zgłaszanych zastrzeżeń, które pozostają aktualne) obowiązującym prawem, zachodzi konieczność bliższego przyjrzenia się zmodyfikowanym przepisom KPA oraz ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi4 w aspekcie problematyki intertemporalnej oraz potencjalnych trudności praktycznych, jakie mogą pojawiać się na tym tle w związku z koniecznością stosowania znowelizowanych przepisów już na gruncie konkretnych postępowań, w szczególności wszczętych przed 11.4.2011 r. i pozostających w toku po wejściu w życie ZmKPAPrPSAU.
Wprowadzenie
Zmiany wprowadzone za pośrednictwem ZmKPAPrPSAU dotyczą następujących przepisów KPA: art. 7, 8, art. 16 § 1, art. 24 § 1 pkt 5, art. 27 § 3, art. 35 § 4, art. 36 § 1, art. 37 § 1, art. 40, art. 55 § 1, art. 61 (dodania art. 61a uzupełniającego regulację art. 61, art. 65 § 1, art. 66 § 1 i 2, art. 73, art. 74 § 2, art. 89 § 1, art. 101, art. 105 § 1, art. 111, 126, 138, 149, 154, 155, art. 157 § 3, art. 229 pkt 2, art. 235, art. 238 § 2, art. 239 oraz 259, a więc obejmują w sumie nowelizację trzydziestu, w części najistotniejszych, przepisów tego kodeksu.
Zakres zmian w obrębie postępowania administracyjnego – pod względem merytorycznym – wydaje się najobszerniejszy, a zarazem najdalej idący od czasu wejścia w życie ustawy z 31.1.1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego5, czyli od 1.9.1980 r. Późniejsze nowelizacje, w szczególności związane z odrodzeniem się samorządu terytorialnego6 oraz z kolejnymi reformami ustrojowymi państwa7, ale także związane z wyłączeniem spod zakresu obowiązywania KPA postępowania podatkowego8, aczkolwiek również obszerne, to jednak, co do zasady, nie ingerowały w treść większości instytucji procesowych postępowania administracyjnego w stopniu porównywalnym z ZmKPAPrPSAU9.
Do tego dochodzi jedenaście zmian wprowadzonych w PrPSA – dotyczących art. 3 § 2 pkt 8, art. 32, 51, 54, 57, art. 87 § 3, art. 149, 153, art. 154 § 1, art. 200 i art. 239 pkt 1 PrPSA – związanych z rozszerzeniem zakresu kognicji sądów administracyjnych o instytucję skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracji publicznej w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1–4a PrPSA10. Również te zmiany należy ocenić jako istotne, a przy tym niezwykle doniosłe praktycznie, bowiem dotykają one materii ze wszech miar aktualnej i – co należy z przykrością stwierdzić – niestety dosyć powszechnej w bieżącej działalności organów administracji publicznej.
Wobec zakresu oraz wagi wprowadzonych zmian należy – jako że mamy do czynienia z nowelizacją przepisów proceduralnych, a zatem regulujących sytuacje prawne o charakterze ciągłym – rozważyć kwestie intertemporalne i uzyskać odpowiedź na pytanie o czasowy zasięg obowiązywania przepisów ZmKPAPrPSAU. Analiza ta wydaje się przy tym o tyle w pełni uzasadniona, że ZmKPAPrPSAU zawiera wyłącznie jeden przepis dotyczący tych zagadnień, tj. art. 3 stanowiący, iż w sprawach, w których do dnia wejścia w życie ZmKPAPrPSAU została wydana decyzja, a zgodnie z przepisami KPA, w brzmieniu nadanym ZmKPAPrPSAU, powinno być wydane postanowienie, właściwą formą załatwienia sprawy jest decyzja. W pozostałym zakresie kwestie intertemporalne muszą być rozpatrywane wyłącznie przez pryzmat art. 4 ZmKPAPrPSAU, wedle którego ustawa ta weszła w życie po upływie 3 miesięcy od dnia jej ogłoszenia, czyli z dniem 11.4.2011 r.
Bezpośrednie działanie (natychmiastowy skutek) ZmKPAPrPSAU
W świetle treści ZmKPAPrPSAU, mając na uwadze możliwe do przyjęcia na gruncie prawa procesowego reguły intertemporalne11, należy uznać, że:
a) przepisów KPA i PrPSA w brzmieniu nadanym ZmKPAPrPSAU nie stosuje się do postępowań zakończonych przed 11.4.2011 r., jak również do czynności procesowych podjętych przed tą datą w postępowaniach, które w tym dniu pozostawały w toku; należy przy tym dodać, że ocena zdarzeń procesowych zaszłych przed dniem wejścia w życie ZmKPAPrPSAU dokonywana po tej dacie w postępowaniu sądowoadministracyjnym, bądź w trybach nadzwyczajnych postępowania administracyjnego, musi się odnosić do treści przepisów KPA lub PrPSA w brzmieniu sprzed 11.4.2011 r.;
Rozpatrując sytuację najbardziej krańcową należy zarazem przyjąć, że jeżeli decyzja w postępowaniu administracyjnym została wydana przed 11.4.2011 r., natomiast jej doręczenie następuje już po tej dacie (ewentualnie 11.4.2011 r. „jest w trakcie”), to wszystkie czynności związane z doręczeniem dokonywane już po 11.4.2011 r., jak również ewentualnie dalsze czynności procesowe, w szczególności związane z wnoszeniem środków zaskarżenia, muszą się odbywać w trybie przepisów KPA lub PrPSA w brzmieniu nadanym im przez ZmKPAPrPSAU. |
b) przepisy KPA i PrPSA w brzmieniu nadanym ZmKPAPrPSAU stosuje się do [...]