Monitor Prawniczy

nr 8/2010

Leniency w polskim prawie antymonopolowym (Dodatek do Monitora Prawniczego Nr 8/2010)

Lucyna Kołnierzak
Autorka jest doktorantką w Katedrze Prawa Publicznego Gospodarczego Uniwersytetu Śląskiego. Od 2007 r. zatrudniona w UOKiK w Departamencie Kontroli Koncentracji.
Abstrakt

Niedozwolone porozumienia ograniczające konkurencję, określone w art. 6 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz w art. 81 TWE, należą do wyjątkowo szkodliwych naruszeń prawa konkurencji i są zagrożone karą do 10% przychodu przedsiębiorcy osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary. Walka z nimi jest o tyle trudna, że praktyki te mają charakter nieformalny i utrzymywane są w ścisłej tajemnicy. Szkodzą one nie tylko konsumentom, ale są także poważnym zagrożeniem dla innych uczestników rynku – zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw. W ślad za ogólnoeuropejską tendencją, ustawą z 16.4.2004 r. o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz o zmianie niektórych innych ustaw, Polska wprowadziła do swojego systemu prawnego instytucję leniency. Od momentu wejścia w życie tego programu, tj. od 1.5.2004 r., nie zmieniły się jego podstawowe cele i założenia, jednak sama procedura składania wniosków uległa modyfikacji i stała się bardziej przystępna i przejrzysta dla przedsiębiorców.