Abstrakt
1) Czy przepisy art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 dyrektywy 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 25.5.1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one krajowemu przepisowi ustawowemu, zgodnie z którym sprzedawca w przypadku niezgodności z umową dostarczonego towaru może odmówić usunięcia tej niezgodności w sposób zaproponowany przez konsumenta, jeśli wiązałoby się to dla sprzedawcy z kosztami, które w porównaniu z wartością, jaką miałyby towary gdyby nie występowała niezgodność i biorąc pod uwagę znaczenie niezgodności byłyby nadmiernie wysokie (całkowicie nieproporcjonalne)?
2) W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: czy przepisy art. 3 ust. 2 i 3 akapit 3 dyrektywy 1999/44 należy interpretować w taki sposób, że sprzedawca w przypadku przywrócenia zgodności z umową poprzez zastąpienie musi ponieść koszty demontażu towaru niezgodnego z umową z rzeczy, do której konsument go wmontował zgodnie z jego charakterem i przeznaczeniem?
Postanowienie Bundesgerichtshof z 14.1.2009 r., VIII ZR 70/08 o przedstawieniu pytania prejudycjalnego Trybunałowi Sprawiedliwości