Monitor Prawniczy

nr 4/2007

Konstytucyjne podstawy odpowiedzialności karnej za umieszczenie sprostowania wbrew warunkom art. 32 ust. 5 PrPras - komentarz do P 2/03

Małgorzata Siwiec
Autorka jest doktorantką w Katedrze Prawa Karnego Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Dominika Wszołek-Lech
Autorka jest doktorantką w Instytucie Prawa Własności Intelektualnej Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Abstrakt

1. Artykuł 32 ust. 6 ustawy z 26.1.1984 r. - Prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 241 ze zm.) w zakresie, w jakim zabrania komentowania tekstu sprostowania w tym samym numerze lub audycji, w której sprostowanie to zostało opublikowane, jest zgodny z art. 31 ust. 3 w zw. z art. 54 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, z art. 10 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz z art. 19 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych.
2. Artykuł 46 ust. 1 w zw. z art. 32 ust. 6 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim nie definiując pojęcia sprostowania i odpowiedzi, zakazuje pod groźbą kary komentowania tekstu sprostowania w tym samym numerze lub audycji, w której sprostowanie to zostało opublikowane, jest niezgodny z art. 2 i art. 42 ust. 1 Konstytucji przez to, że nie zachowuje wymaganej precyzji określenia znamion czynu zagrożonego karą.
Wyrok TK z 5.5.2004 r., P 2/03, Dz.U. Nr 111, poz. 1181, OTK Nr 5A/2004, poz. 39