Monitor Prawniczy

nr 16/2007

Kontrowersje w zakresie terminu na powiadomienie zamawiającego o wniesieniu odwołania

Irena Skubiszak-Kalinowska
Autorka jest radcą prawnym i arbitrem przy Urzędzie Zamówień Publicznych, prowadzi Kancelarię Radcy Prawnego Irena Skubiszak-Kalinowska.
Abstrakt

Zgodnie z przepisem art. 184 ust. 2 ustawy – Prawo zamówień publicznych1: „Odwołanie wnosi się do Prezesa Urzędu w terminie 5 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia protestu lub upływu terminu do rozstrzygnięcia protestu, jednocześnie przekazując jego kopię zamawiającemu. Złożenie odwołania w placówce pocztowej operatora publicznego jest równoznaczne z wniesieniem do Prezesa Urzędu”. Niedopełnienie obowiązku wynikającego z powyżej cytowanego przepisu niesie za sobą poważne konsekwencje, gdyż zgodnie z art. 187 ust. 4 pkt 8 PrZamPubl, Zespół Arbitrów odrzuci na posiedzeniu niejawnym odwołanie, jeżeli odwołujący się nie przekazał kopii odwołania zamawiającemu zgodnie z art. 184 ust. 2. A zatem, w takim przypadku, w ogóle nie dojdzie do rozpatrzenia zarzutów merytorycznych. Od daty wejścia w życie nowelizacji ustawy - Prawo zamówień publicznych2 (25.5.2006 r.) wprowadzającej omawiany przepis, na jego tle powstało wiele kontrowersji w przedmiocie liczenia terminu na powiadomienie zamawiającego o wniesieniu odwołania, co realizuje się poprzez przekazanie kopii tego pisma.

Orzeczenia Zespołu Arbitrów

Po wejściu w życie wyżej wspomnianej nowelizacji zapadło w przedmiotowej kwestii kilka wyroków Zespołów Arbitrów. W szczególności wskazać należy wyrok Zespołu Arbitrów z 30.1.2006 r. (UZP/ZO/0-197/06), w którym stwierdzone zostało, że „tylko wówczas odwołanie powoduje wstrzymanie czynności Zamawiającego, polegającej na zawarciu umowy, gdy w dniu jego nadania w placówce pocztowej Odwołujący zawiadomił o jego złożeniu Zamawiającego, a Zamawiający w tym dniu mógł się z treścią oświadczenia zapoznać”. Zespół Arbitrów argumentując wysuwaną przez siebie tezę wskazał, że ze względu na fakt, że w PrZamPubl nie została zawarta wyraźna regulacja odnośnie formy i tego, kiedy uważa się, iż zawiadomienie Zamawiającego zostało dokonane, konieczne staje się odwołanie (na podstawie przepisu art. 14 PrZamPubl) do przepisów Kodeksu cywilnego, w części dotyczącej oświadczeń woli. Zgodnie zaś z przepisem art. 61 § 1 Kodeksu cywilnego „oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią”. W dalszej części uzasadnienia wyroku wyjaśnione zostało, że prawidłowe wykonanie tego obowiązku daje Odwołującemu pewność, że Zamawiający nie zawrze umowy w sprawie zamówienia publicznego. Dla Zamawiającego bowiem brak zawiadomienia prowadzi do uznania, że protest został ostatecznie rozstrzygnięty. Przy przyjęciu odmiennej interpretacji tego przepisu, Zamawiający pozostawałby niekiedy nawet w kilkudniowej niepewności co do tego czy protest należy uznać za ostatecznie rozstrzygnięty. Ponadto, Zespół Arbitrów doszedł do wniosku, że opóźnienia odwołującego w wypełnieniu obowiązku określonego w przepisie art. 184 ust. 2 PrZamPubl nie mogą obciążać Zamawiającego.

Podobne orzeczenie wydane zostało przez Zespół Arbitrów 16.1.2006 r. (UZP/ZO/0-51/06), gdzie stwierdzono, że: „w myśl art. 184 ust. 2 ustawy – Prawo zamówień publicznych jednocześnie z wniesieniem odwołania do Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych Odwołujący ma obowiązek poinformować Zamawiającego o wniesieniu odwołania. Do zachowania tego terminu nie wystarczy wysłać pismo informujące o wniesieniu odwołania w placówce operatora publicznego. Informacja o wniesieniu odwołania musi dotrzeć do Zamawiającego w terminie określonym do wniesienia odwołania”. Zespół Arbitrów uzasadniał swoją decyzję tym, że skuteczność zachowania terminu poprzez złożenie w placówce operatora publicznego jest zastrzeżone wyłącznie dla wniesienia odwołania, a zatem informacja o wniesieniu odwołania musi dotrzeć do Zamawiającego w terminie zastrzeżonym do wniesienia odwołania, gdyż w innym przypadku zamawiający byłby w niewiedzy co do złożonego środka zaskarżenia.

W opinii autorki niniejszej publikacji, powyżej prezentowane stanowisko [...]