Monitor Prawniczy

nr 12/2006

Ustawiczne szkolenie zawodowe obowiązkiem adwokatów

Andrzej Malicki
Autor jest adwokatem, członkiem Okręgowej Rady Adwokackiej we Wrocławiu, przewodniczącym Komisji Doskonalenia Zawodowego Adwokatów NRA.
Abstrakt

Problematyka doskonalenia zawodowego adwokatów stanowiła zawsze zadanie adwokatury. Zadanie to było realizowane przez organizację konferencji, seminariów, wykładów. Seminaria wyjazdowe były organizowane często w atrakcyjnych miejscowościach i stwarzały sposobność nie tylko zapoznania się z nowymi przepisami prawa, orzecznictwem sądowym, czy też dorobkiem doktryny - ale stwarzały także możliwość wzajemnego poznania się adwokatów i integracji środowiska. Artykuł 3 ust. 4 Prawa o adwokaturze1 stanowi, że zadaniem samorządu zawodowego adwokatury jest m.in. doskonalenie zawodowe adwokatów i kształcenie aplikantów adwokackich.

Udział w takim spotkaniu, z jednej strony, miał charakter towarzyski, integracyjny, a z drugiej strony dla wykładowców, którymi często byli też adwokaci, stanowił wyróżnienie i zaszczyt, świadcząc o prestiżu i uznaniu środowiska prawniczego. Na szkolenia zawodowe zapraszani też byli sędziowie, prokuratorzy, profesorowie prawa i specjaliści innych dziedzin. Można było zauważyć wzajemne przenikanie doświadczenia zawodowego prawników sądowych, sędziów, prokuratorów, adwokatów, radców prawnych, co w ostatnich czasach przy atomizacji środowiska prawniczego i wyraźnym wyodrębnieniu oraz przeciwstawianiu interesów prawników wykonujących wolne zawody oraz zajmujących stanowiska w sądownictwie, prokuraturze oraz szkolnictwie wyższym - nie jest możliwe, a z pewnością jest znacznie utrudnione.

Nie można było zmuszać do nauki prawa w sposób zorganizowany i powszechny. Problem doskonalenia zawodowego i udział w nim w różnych formach biernych i kreatywnych był pozostawiony wyborowi adwokatów, a samorząd adwokacki oczekiwał realizacji zasady samokształcenia przez członków korporacji.

Niestety w czasach kiedy kierownictwo Ministerstwa Sprawiedliwości optuje za wydzieleniem korpusu sędziowsko-prokuratorskiego, szkolonego w sposób wyizolowany w resortowych, sędziowskich szkołach, przy zmieniającym się prawie, braku stałości orzecznictwa sądowego - pozostawienie kwestii doskonalenia zawodowego jedynie wyborowi adwokatów, może prowadzić do narażania klientów na szkody i do niewypełnienia obowiązku prawidłowego uczestnictwa w wymiarze sprawiedliwości przez adwokatów.

Stan bezczynności samorządu w tej mierze sprzyjałby upadkowi prestiżu zawodu adwokata, zwłaszcza w sytuacji, kiedy do tej korporacji prawo przystąpienia, a nie kandydowania, mają coraz szersze rzesze prawników, którzy nie legitymują się aplikacją adwokacką i konieczną w tym praktyką sądową. Twórcy zmian Prawa o adwokaturze argumentują, że zwiększenie dostępu do tej korporacji zwiększy konkurencję i obniży ceny usług adwokackich. Nie kwestionując tych założeń nie można nie zauważyć, że ustawowa degradacja [...]