Monitor Prawniczy

nr 7/2005

Praktyczne problemy uchylenia art. 49 ustawy z 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych – cz. II

Krzysztof Grzesiowski
Autor jest asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w Gorzowie Wlkp. w Wydziale Cywilnym, doktorantem na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Abstrakt

Z dniem 24.4.2001 r. weszła w życie ustawa z 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, która w sposób wyczerpujący i nowoczesny uregulowała problematykę spółdzielni mieszkaniowych. Krok ten należy uznać za słuszny biorąc pod uwagę liczbę działających w Polsce spółdzielni mieszkaniowych oraz ilość mieszkań znajdujących się w ich zasobach. Dotychczasowe przepisy dotyczące spółdzielni mieszkaniowych znajdowały się w ustawie z 16.9.1982 r. – Prawo spółdzielcze (dalej jako: PrSpółdz) i były wielokrotnie nowelizowane. Co najważniejsze, powstały w minionej epoce i pomimo wielu zmian wymagały dostosowania do zmienionej sytuacji polityczno–gospodarczej kraju. W doktrynie postulat nowej regulacji dotyczącej spółdzielni mieszkaniowej był zgłaszany od wielu lat, a krok ustawodawcy spotkał się z wyraźną aprobatą środowiska prawniczego, niezależnie od mankamentów nowej ustawy. W części pierwszej opracowania (MoP Nr 6/2005) Autor zaprezentował ogólne zagadnienia dotyczące art. 49 SpółdzMieszkU oraz rozważał, kiedy roszczenie o zawarcie umowy przeniesienia własności lokalu powstaje, a kiedy staje się wymagalne. W części drugiej przedstawia pozostałe przesłanki wymagalności roszczenia o zawarcie umowy przeniesienia własności lokalu oraz kwestię sądowej ochrony tego roszczenia.