Abstrakt

W dniu 25.9.2003 r. ostatecznie przestał obowiązywać Kodeks handlowy. Ustawą z 14.2.2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw pozbawiono mocy obowiązującej dotychczasową regulację poświęconą prokurze, zawartą w art. 60–65 KH. Realizując zasadę jedności prawa cywilnego ustawodawca zdecydował się uregulować problematykę prokury w Kodeksie cywilnym (art. 109¹–109⁹ KC). Wprowadzone zmiany miały w założeniu jedynie charakter dostosowawczy, nie dotykając tym samym istoty prokury. Jednakże wnikliwa analiza poszczególnych przepisów może skłaniać do odmiennych wniosków. Dotyczy to przede wszystkim art. 109³ KC będącego odpowiednikiem art. 61 § 2 KH. Oba przepisy wymieniają szczegółowo listę czynności niemieszczących się w zakresie umocowania prokurenta. Zgodnie z art. 61 § 2 KH, do dokonania tych czynności potrzebne było „wyraźne upoważnienie”. Obecnie art. 109³ wymaga w tym zakresie „pełnomocnictwa do poszczególnej czynności”. Przedmiotem niniejszego opracowania jest próba odpowiedzi na pytanie o celowość nowelizacji ustawowych granic prokury, określonych w art. 61 § 2 KH, jak również wskazanie skutków zastąpienia tego przepisu regulacją zawartą w art. 109³ KC.