Abstrakt

W stosunkach między państwami członkowskimi już od dawna obowiązują szczególne reguły dotyczące wykonywania orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych wydanych przez ich sądy. Regulacje w tej mierze zawierała Konwencja brukselska z 27.9.1968 r. Jednakże od dnia wejścia w życie Traktatu Amsterdamskiego (1.5.1999 r.) zagadnienie współpracy sądowej w sprawach cywilnych podlega regulacjom Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Tytuł IV). To oznacza, że w tej dziedzinie mogą być przyjmowane akty prawa wspólnotowego, czyli m.in. rozporządzenia. Właśnie ta zmiana skłoniła instytucje wspólnotowe do przekształcenia Konwencji brukselskiej w rozporządzenie Rady 44/2001/WE o jurysdykcji, uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych. Jego zakres podmiotowy i przedmiotowy, postanowienia dotyczące jurysdykcji oraz uznawania orzeczeń zostały przedstawione na łamach „Monitora Prawniczego” (Nr 9, 10, 11/2004 i 1/2005). Niniejszy artykuł będzie zaś koncentrował się na dalszych regulacjach rozporządzenia, a więc dotyczących wykonywania orzeczeń, dokumentów urzędowych i ugód sądowych (zawarte są one w rozdziale III i IV rozporządzenia).