Abstrakt

Dnia 1.1.2004 r. weszła w życie ustawa z 12.6.2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych¹. Zastąpiła ona obowiązującą zaledwie od 1.1.2002 r. ustawę z 6.9.2001 r. o terminach zapłaty w obrocie gospodarczym². Przedmiotem niniejszego opracowania jest rozważenie nowej regulacji z ograniczeniem do przepisów traktujących o obowiązku zapłaty odsetek, z pominięciem rozważań o zakresie podmiotowym ustawy, szczegółowych rozważań o zakresie przedmiotowym oraz o wyłączeniach spod regulacji TermZapłU.

Zagadnienia wprowadzające

Celem jaki ustawodawca zamierzał osiągnąć poprzez uchwalenie obu ustaw było przeciwdziałanie niekorzystnym skutkom, jakie niesie zastrzeganie w umowach długich terminów zapłaty za wzajemne świadczenie niepieniężne, przy czym krąg uprawnionych do żądania odsetek na mocy TermZapłU01 ograniczony był do wierzycieli będących małymi przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy z 19.11.1999 r. - Prawo działalności gospodarczej³ (art. 1 z zastrzeżeniem zawartych tam wyłączeń). W uzasadnieniu do projektu TermZapłU wskazuje się także na konieczność dostosowania TermZapłU01 do przepisów Dyrektywy 2000/35/WE w sprawie zwalczania opóźnień płatności w transakcjach handlowych⁴.