Abstrakt

Wielokrotnie nowelizowana ustawa z 28.12.1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (t. jedn.: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.; dalej jako: ZwolGrupU) utraciła moc prawną z dniem 1.1.2004 r. i zastąpiona została nową ustawą z 13.3.2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. Nr 90, poz. 844; dalej jako: ZwolGrupU03). Zmiana ta jest elementem procesu dostosowywania polskiego ustawodawstwa prawa pracy do standardów obowiązujących w Unii Europejskiej, które wynikają z Dyrektywy Rady 98/59 z 20.7.1998 r. o zbliżaniu ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie zwolnień grupowych.

Główne zmiany

Zmiany wprowadzone nową ustawą dotyczą w szczególności:

- definicji zwolnienia grupowego (wskazanie przyczyny zwolnienia jako nieleżącej po stronie pracownika),

- ustawowego wskazania spraw konsultowanych z zakładową organizacją związkową (rozbudowany katalog),

- przyznania przedstawicielom pracowników uprawnień przewidzianych dla zakładowych organizacji związkowych, w sytuacjach gdy u pracodawcy nie działają zakładowe organizacje związkowe,

- dodania nowego etapu procedury (notyfikacja),

- zwiększenia ochrony powszechnej (zakaz rozwiązywania umów w okresie 30 dni od dnia notyfikacji),

- ograniczenia ochrony szczególnej (zwłaszcza w przypadku art. 41 KP),

- przyznania prawa do odprawy wszystkim pracownikom podlegającym przepisom ustawy (likwidacja regulacji wyłączającej prawo do odprawy wobec pracowników posiadających środki do utrzymania się).