Abstrakt
Dnia 12.10.2003 r. weszła w życie - po dwunastomiesięcznym vacatio legis - ustawa z 12.9.2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (Dz.U. Nr 169, poz. 1385; dalej jako: ElektrInstU). Z wejściem w życie ustawy wiązało się powstanie wielu praktycznych problemów dla banków. W szczególności dotyczyły one kart płatniczych, które są m.in. przedmiotem regulacji ElektrInstU. Autor w niniejszym artykule wskazuje na podstawowe praktyczne zagadnienia, które pojawiły się po wejściu w życie ustawy, a związane z wydawaniem przez banki kart płatniczych, przy czym artykuł ma w założeniu charakter bardziej „praktyczno-prawny” niż „teoretyczno-prawny” i generalnie dotyczy problematyki kart płatniczych wydanych przed wejściem w życie ElektrInstU.
Czas na dostosowanie
Nie wszystkie banki podjęły intensywne działania dostosowujące swoją praktykę w zakresie wydawania kart płatniczych do wymogów ustawy, ponieważ część z nich założyła, że de facto jest jeszcze dodatkowy rok czasu. Rozumowanie to wynikało z brzmienia art. 78 ElektrInstU, który stanowi, że do elektronicznych instrumentów płatniczych wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie. Datą graniczną jest zatem 12.10.2004 r., kiedy to przepisy ElektrInstU trzeba będzie stosować do wszystkich kart płatniczych wydanych przez banki. Obecnie tylko nowo wydawane karty płatnicze (wydane począwszy od 12.10.2003 r.) są objęte przepisami ElektrInstU.
Praktyczne wątpliwości wiążą się z dostosowywaniem stosunków prawnych łączących posiadaczy kart płatniczych z bankiem do przepisów ElektrInstU w przypadku, gdy mamy do czynienia z kartą płatniczą wydaną przed 12.10.2003 r. Problemy w tym względzie są różnorakie i zależą w szczególności od rodzaju wydanej karty płatniczej. Są to w większości trudności związane z wypełnieniem wszystkich wymogów formalnych określonych w ElektrInstU. Na razie banki - ze względów marketingowych oraz z uwagi na konkurencję na rynku kart płatniczych - zadeklarowały jedynie ograniczenie odpowiedzialności1 posiadaczy kart płatniczych do kwoty określonej w ustawie (równowartość w złotych kwoty 150 euro - art. 28 ust. 2 ElektrInstU). Przed bankami stoją jednak znacznie bardziej kłopotliwe problemy, które poniżej próbuję przedstawić.
Umowa o kartę płatniczą
Zgodnie z ElektrInstU umowę o kartę płatniczą pomiędzy wydawcą a posiadaczem zawiera się w formie pisemnej (art. 3 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1 ElektrInstU). Art. 3 ust. 2 precyzuje elementy jakie powinna zawierać przedmiotowa umowa. Umowa o kartę płatniczą kwalifikowana jest w literaturze przedmiotu jako umowa nazwana2.
Biorąc powyższe pod uwagę nie należy demonizować [...]