Abstrakt
W niniejszym artykule przedstawione zostaną wybrane zagadnienia prawne uregulowane w ustawie o cudzoziemcach z 13.6.2003 r.1 oraz ustawie o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z 13.6.2003 r.2 Obydwie ustawy weszły w życie 1.9.2003 r. Dodatkowo, ze względu na istotę systemu, dotyczącą rozróżnienia pomiędzy obywatelami państw członkowskich UE oraz obywatelami państw trzecich, przedstawione zostaną najistotniejsze rozwiązania prawne zawarte w ustawie z 27.7.2002 r. o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej3, która wchodzi w życie z dniem akcesji.
Wprowadzenie
Na obecny kształt polskiego prawa o cudzoziemcach decydujący wpływ mają zobowiązania RP wynikające z członkostwa w strukturach Unii Europejskiej. Nowe prawo o cudzoziemcach stanowi realizację zobowiązań zawartych w Stanowisku negocjacyjnym Polski w obszarze "Wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne".
Polskie działania dostosowawcze muszą iść w parze z dynamicznymi zmianami, jakie dokonują się w chwili obecnej w prawie imigracyjnym Unii Europejskiej, przede wszystkim na podstawie przepisów Traktatu Amsterdamskiego. Dzieje się tak, ponieważ prowadzenie przez państwa członkowskie odrębnych polityk imigracyjnych i azylowych w obliczu funkcjonowania systemu Schengen, staje się coraz bardziej nieefektywne i bezcelowe. Polskie działania dostosowawcze w zakresie polityki imigracyjnej i wizowej koncentrują się przede wszystkim na wdrażaniu dorobku prawnego Schengen oraz implementacji do polskiego systemu prawnego nowych przepisów wspólnotowych przyjętych w wyniku uwspólnotowienia polityki imigracyjnej UE. Wśród tych działań wyodrębnić można trzy grupy czynności. W pierwszym rzędzie są to czynności o charakterze faktycznym, związane w szczególności z uszczelnianiem granic, wzmocnieniem i pogłębieniem współpracy polskich służb granicznych i policyjnych z ich odpowiednikami z sąsiednich państw, przeprowadzaniem szkoleń itp. Kolejna grupa czynności obejmuje działania na arenie międzynarodowej. Kluczową kwestią w tym zakresie jest konieczność wprowadzenia obowiązku wizowego dla obywateli Białorusi, Rosji i Ukrainy.
Trzecia grupa czynności obejmuje [...]