Abstrakt
Przedmiotem rozważań zawartych w niniejszym artykule jest ustawa z 22.5.2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia1, która weszła w życie 1.7.2003 r. Autor przedstawia również ewolucję zmian w niektórych analizowanych instytucjach, która nastąpiła między tekstem projektu rządowego, a ostatecznym kształtem ustawy.
Uwagi wprowadzające
Idea jaka generalnie przyświeca większości nowelizacji przepisów regulujących postępowanie karne sensu largo, a do takich niewątpliwie zaliczyć można również postępowanie w sprawach o wykroczenia, sprowadza się zazwyczaj do odformalizowania i uproszczenia przepisów proceduralnych. Z tego punktu widzenia zamierzenia ustawodawcy, analizowane niżej, nie stanowią nihil novi, co zresztą podkreślano w uzasadnieniu rządowego projektu zmian Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia2.
Usprawnienia zawarte w projektowanej noweli dotyczą zasadniczo wszystkich etapów procesu w przedmiocie odpowiedzialności za wykroczenie i w ten też sposób zostaną niżej poddane analizie.
Czynności wyjaśniające
W literaturze przedmiotu czynności wyjaśniające w sprawach o wykroczenia lokowane są na przedpolu procesu3. Postępowanie w sprawach o wykroczenia rozpoczyna się bowiem od wydania przez prezesa sądu zarządzenia o wszczęciu postępowania na podstawie wniosku o ukaranie wniesionego przez uprawniony podmiot (art. 59 § 2 KPW). Czynności wyjaśniające, chociażby związane były z prowadzeniem w szerokim zakresie procesowych czynności dowodowych nie stanowią stadium postępowania o wykroczenia i pozostają czynnościami przedprocesowymi4. Ich zadaniem zaś jest ustalenie, czy istnieją podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie oraz zebranie danych niezbędnych dla sporządzenia takiego wniosku (art. 54 § 1 KPW).
Nowelizacja nie [...]