Monitor Prawniczy

nr 18/2003

Problematyka wykładni oświadczeń woli na przykładzie umowy o pracę zawartej na czas określony

Wiktor Cajsel
Autor jest radcą prawnym w „Turczynowicz Cajsel and Partnerzy, Adwokaci i Radcowie Prawni” w Toruniu, Bydgoszczy i Warszawie.
Abstrakt

Podstawą poniższych rozważań są spotykane w praktyce sytuacje, w których do treści umowy o pracę na czas określony, wprowadza się klauzulę przewidzianą w art. 33 KP. Autor w niniejszym artykule dokonuje szczegółowej analizy tej problematyki.

Uwagi wprowadzające

Najczęściej klauzulę przewidzianą w art. 33 KP przepisuje się wprost do umowy o pracę. W związku z czym otrzymuje ona następującą treść „Strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem”. Bywa też, że pracodawcy wpisują wśród innych warunków umowy o pracę klauzulę o treści - „stosuje się art. 33 KP”.

Nie ulega najmniejszej wątpliwości, iż uprawnienie do wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony, jest uprawnieniem wyjątkowym, wprowadzającym odstępstwo od zasady, iż umowy „terminowe”, co do zasady, rozwiązują się z upływem okresu czasu na jaki opiewały. Ustawodawca wprowadzając takie odstępstwo od powyższej zasady, uwarunkował jego zastosowanie od dwóch okoliczności.