Monitor Prawniczy

nr 14/2003

Organy postępowania upadłościowego i naprawczego: zgromadzenie wierzycieli

Stanisław Gurgul
Autor jest sędzią Sądu Apelacyjnego w Poznaniu.
Abstrakt

Uchwalona 28.2.2003 r. nowa ustawa - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 60, poz. 535; dalej jako: PrUpadNapr) wejdzie w życie 1.10.2003 r. i zastąpi ustawy: Prawo upadłościowe z 24.10.1934 r. oraz Prawo o postępowaniu układowym z 24.10.1934 r. Nowa ustawa wprowadziła m.in. zmiany w zakresie regulacji instytucji zgromadzenia wierzycieli.

Uwagi wprowadzające

PrUpadNapr przewiduje - wzorem rozwiązań przyjętych w dotychczasowym prawie - że organy wierzycieli, takie jak zgromadzenie wierzycieli oraz rada wierzycieli, będą miały wpływ na bieg postępowania upadłościowego. PrUpadNapr nie wprowadza zasadniczych zmian dotyczących tak składu jak i zasad działania zgromadzenia wierzycieli. Zmiany dotyczą tylko sposobu głosowania. PrUpadNapr wyraźnie reguluje głosowanie na piśmie oraz sposób głosowania wierzycieli mających wierzytelność solidarną lub niepodzielną. W nowej ustawie odmiennie też uregulowano uchylanie uchwał zgromadzenia wierzycieli1. Zgromadzenie wierzycieli w rozumieniu art. 191 i nast. PrUpadNapr jest organem postępowania upadłościowego powołanym do spełniania pewnych funkcji w ogólnym interesie wszystkich wierzycieli. Nie jest ono jednak koniecznym organem, postępowanie upadłościowe bowiem może się toczyć i skończyć, chociażby nie odbyło się ani jedno zgromadzenie wierzycieli.

Kompetencje zgromadzenia wierzycieli

Prawo upadłościowe i naprawcze nie przyjęło - praktykowanej dawniej - zasady autonomii wierzycieli, której istota polegała na tym, że wierzyciele upadłego dłużnika ustanawiali w drodze wyborów organy sprawujące zarząd masy upadłości oraz decydowali o sposobie przeprowadzenia likwidacji (spieniężenia) masy. Według tego systemu, którego wzorcowym przykładem była dawna niemiecka ordynacja upadłościowa, sąd sprawował tylko ogólne kierownictwo nad tokiem całego postępowania, decyzje bowiem w najważniejszych kwestiach należały do samych wierzycieli. Osią konstrukcji natomiast PrUpadNapr jest powierzenie całej władzy sądowi, a zwłaszcza sędziemu-komisarzowi2, który wyjątkowo tylko uzależniony jest od powzięcia stosownej uchwały przez zgromadzenie wierzycieli.