Monitor Prawniczy

nr 7/2002

Nowy Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia

Andrzej Światłowski
Autor jest adiunktem w Katedrze Postępowania Karnego WPiA UJ, radcą prawnym.
Abstrakt

W niniejszym materiale Autor - z praktycznego punktu widzenia - omawia zmiany spowodowane wejściem w życie 17.10.2001 r. nowego Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Jedna ze zmian dotyczy powierzenia obrony w prawach o wykroczenia obok adwokatów radcom prawnym. Zgodnie z nowym KPW obwiniony może dowolnie wybrać obrońcę spośród wykonujących zawód adwokatów i mogących reprezentować osoby fizyczne radców prawnych. Jeśli jednak nie ma obrońcy z wyboru, a zachodzi obligatoryjność obrony - wyznacza mu się obrońcę z urzędu - oczywiście również spośród adwokatów oraz radców prawnych mogących reprezentować osoby fizyczne.

Uwagi wstępne

Gdy w październiku 1997 roku wchodziła w życie Konstytucja RP stało się jasne, że kolegia do spraw wykroczeń zbliżają się do kresu swego istnienia. Po wielu latach sporów zwyciężyła ostatecznie koncepcja pełnego usądowienia orzekania w sprawach o wykroczenia. Artykuł 175 § 1 Konstytucji wyraźnie bowiem stanowi, że wymiar sprawiedliwości w Polsce sprawują sądy. W art. 237 Konstytucji wyjątek uczyniono dla kolegiów do spraw wykroczeń, ale tylko na cztery lata. Nie było tylko jasne, czy nowa regulacja procesowego prawa wykroczeń nastąpi w odpowiednim dziale KPK (jako jeden z trybów szczególnych powszechnego procesu karnego), czy też - jak w końcu się stało - w osobnym kodeksie1.

Nowy KPW z 24.8.2001 r. wszedł w życie 17.10.2001 r., a więc dokładnie w cztery lata od wejścia w życie Konstytucji. Podobnie jak dotąd, wKodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia brak generalnego odesłania do przepisów Kodeksu postępowania karnego, a więc regulacja ma charakter autonomiczny. Zgodnie jednak z art. 1 § 2 KPW przepisy KPK stosuje się wtedy, gdy KPW tak stanowi. Odesłania takie znajdują się aż w 35 artykułach KPW i prowadzą do 281 artykułów KPK. Wyraźnie najobszerniejsze są odesłania w art. 38 (czynności procesowe) - do czterdziestu ośmiu artykułów KPK i w art. 109 (rozpoznawanie środka odwoławczego) - do dwudziestu [...]