Abstrakt
W sprawie I CKN 164/01 Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia kasacji do rozpoznania. W uzasadnieniu swojego stanowiska sąd ten podął co następuje: „Zgodnie z art. 393 KPC, jeżeli zaskarżone orzeczenie w sposób oczywisty nie narusza prawa ani nie zachodzi nieważność postępowania (§ 2), Sąd Najwyższy może odmówić przyjęcia kasacji do rozpoznania, gdy w sprawie nie występuje istotne zagadnienie prawne, nie istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, a ponadto gdy kasacja jest oczywiście bezzasadna (§ 1). W sprawie nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 393 § 2 KPC, w związku z czym SN, po rozważeniu przesłanek określonych w § 1, uznał odmowę przyjęcia kasacji do rozpoznania za uzasadnioną. O kosztach orzeczono po myśli art. 98 § 1 w zw. z art. 391 i 39319 KPC”. Aby rozwiać jakiekolwiek wątpliwości należy dodać, że jest to całe uzasadnienie. Orzeczenie to nie jest odosobnionym przypadkiem. Ponieważ zaczęła się utrwalać praktyka lakonicznego uzasadniania tego rodzaju orzeczeń przez SN to wydaje się niezbędne podjęcie dyskusji o zasadności takiego postępowania.
Zdobycie wiedzy na temat: jakich to przesłanek kasacja nie spełniała aby mogła być rozpoznana jest niemożliwe, z tego powodu, że postanowienie SN nie zostało w ogóle uzasadnione. Można odnieść wrażenie, że SN posłużył się [...]