Abstrakt

Zagadnienie właściwego uregulowania kwestii prowadzenia spraw spółki jest jednym z kluczowych dla prawidłowego funkcjonowania samej spółki, jak i zgodnych kontaktów pomiędzy jej wspólnikami. Przepisy dotyczące prowadzenia spraw spółki, w przypadku handlowych spółek osobowych powinny w najbliższym czasie nabrać szczególnego znaczenia, mając na względzie prawdopodobny wzrost liczby przedsiębiorstw prowadzonych w ramach handlowych spółek osobowych oraz nieomal całkowity brak orzecznictwa dotyczącego tej kwestii.

Prowadzenie spraw spółki komandytowej

Dla dokonania analizy zasad rządzących prowadzeniem spraw spółki komandytowej niezbędne jest, podobnie jak w przypadku reprezentacji spółki komandytowej, rozpoczęcie opracowania od wskazania cech definiujących samo pojęcie “prowadzenia spraw spółki”. Pojęcie to wywołuje rozliczne dyskusje w doktrynie¹, pomimo iż posiada ono znaczenie ściśle powiązane z samym leksykalnym rozumieniem wyrazu prowadzić, czyli “sprawować nad czymś nadzór, zarządzać czymś, zajmować się, trudnić się czymś; kierować czymś”². Znaczenie to musi być wyczuwalne dla każdego, kto włada poprawnie językiem polskim, i wyraźnie wskazuje, iż pojęcie “prowadzenia spraw” dotyczy kierowania, określania sposobu postępowania jakiegoś podmiotu, ewentualnie przedmiotu. Jednocześnie pojęcie to nie przesądza o zaistnieniu kontaktów “prowadzącego sprawy” z podmiotem innym, aniżeli podmiot (jednostka organizacyjna), której sprawy są “prowadzone”.

“Prowadzenie spraw” jest terminem powszechnie spotykanym w prawie spółek i nabrało na tym obszarze szczególnego znaczenia, wynikającego jednak z wcześniej wskazanej definicji leksykalnej. Termin ten w zgodnej opinii doktryny dotyczy sfery tzw. stosunków wewnętrznych spółki³, a w konsekwencji tej grupy sytuacji, w których nie występują stosunki z osobami trzecimi⁴. Do kategorii tych czynności należy przede wszystkim zaliczyć czynności faktyczne, organizatorskie i planistyczne⁵, nie można jednak z zakresu znaczeniowego terminu “prowadzenie spraw” wyłączyć całkowicie czynności prawnych, pod warunkiem, iż nie wiążą się one bezpośrednio ze stosunkami z osobami trzecimi⁶.