Abstrakt
W związku z wprowadzeniem do Kodeksu spółek handlowych z 15.9.2000 r.1 art. 173 § 1, powstał spór dotyczący obligatoryjnej formy uchwał podejmowanych przez jedynego wspólnika spółki z o.o. Artykuł 173 § 1 KSH stanowi, iż: “w przypadku, gdy wszystkie udziały spółki przysługują jedynemu wspólnikowi, albo jedynemu wspólnikowi i spółce, oświadczenie woli takiego wspólnika składane spółce wymaga formy pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym, chyba że ustawa stanowi inaczej”. Istnienie rozbieżnych poglądów na temat wykładni przepisów jest zjawiskiem normalnym i w pełni uzasadnionym, szczególnie w sytuacji, gdy od wejścia w życie tych przepisów upłynął stosunkowo krótki okres czasu2. Stan taki może powodować jednak niezwykłe utrudnienia w praktyce gospodarczej.
Uwagi wprowadzające
Poza aspektem stricte naukowym, rozwiązanie zasygnalizowanego powyżej problemu ma również istotne znaczenie dla praktyki funkcjonowania spółek z o.o. w obrocie gospodarczym i prawnym. Przyjęcie założeń prezentowanych przez niektórych przedstawicieli doktryny implikować mogłoby bowiem znaczny wzrost zbędnych formalności oraz opłat notarialnych, a co za tym idzie istotnie komplikować i utrudniać proces decyzyjny w sprawach spółki. Istnieje również realne zagrożenie, iż kwestionowanoby formę sporządzenia tych uchwał zgodną z literalnym brzmieniem art. 173 § 1 KSH. Stan taki byłby również nie do pogodzenia z postulatem pewności obrotu prawnego.
Brzmienie in fine przepisu powinno być - moim zdaniem - rozumiane tylko w ten sposób, iż mowa tu o formie aktu notarialnego (art. 255 § 3 oraz art. 270 KSH).
W dalszej części artykułu posługując się określeniem “jedyny wspólnik” będę miał również na myśli sytuację, w której wszystkie udziały przysługują jedynemu wspólnikowi i spółce - użycie w komentowanym przepisie terminu “jedyny wspólnik”, także w odniesieniu do spółki z o.o., której wspólnikami są wspomniany jedyny wspólnik i sama spółka, oznacza, iż zdaniem ustawodawcy spółka o takim składzie wspólników nie traci przymiotu “jednoosobowości”3.