Abstrakt
Uwagi wprowadzające
Określenie wartości przedmiotu sporu nie jest trudne, jeżeli roszczenie powoda ma charakter pieniężny (np. o zapłatę). Zgodnie z art. 19 § 1 KPC podana przez powoda kwota pieniężna stanowi wtedy wartość przedmiotu sporu. Art. 20-24 KPC zawierają nadto wskazówki co do sposobu obliczania wartości przedmiotu sporu w sytuacjach, gdy mogłoby ono budzić wątpliwości. Kłopoty zaczynają się jednak, gdy przedmiotem postępowania są roszczenia, które nie mają charakteru pieniężnego - jak choćby roszczenia o ustalenie stosunku prawnego lub prawa (art. 189 KPC), czy wreszcie roszczenia o zaniechanie.Dobrym przykładem postępowania, w którym określenie wartości przedmiotu sporu może być dla powoda nie lada problemem, jest proces cywilny (w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych) na podstawie przepisów ustawy z 16.4.1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. Nr 24, poz. 83 ze zm.; dalej ZNKU). Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ZNKU przedsiębiorca dotknięty czynem nieuczciwej konkurencji może domagać się m.in. jego zaniechania. Ocena wartości interesu majątkowego powoda w domaganiu się zakazania pozwanemu zachowań opisanych w pozwie (względnie wniosku o wydanie zarządzenia tymczasowego na podstawie art. 730 KPC) jest tym trudniejsza, że szkoda, którą ponosi powód, powiększa się zazwyczaj z dnia na dzień, dopóki stan bezprawia się utrzymuje.