Abstrakt

Określenie zakresu pojęcia “konsument” ma kluczowe znaczenie dla właściwego stosowania w praktyce bankowej ustawy z 2.3.2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz.U. Nr 22, poz. 271; dalej OchrKonU).

Zakres podmiotowy pojęcia “konsument” został określony w znowelizowanym przez OchrKonU przepisie art. 384 § 3 KC. Zgodnie z tym przepisem za konsumenta uważa się osobę, która zawiera umowę z przedsiębiorcą w celu bezpośrednio niezwiązanym z działalnością gospodarczą. Ustawodawca wskazał więc dwie przesłanki warunkujące stwierdzenie, czy dana osoba ma być uznana za konsumenta. Gdy osoba, która będzie chciała zawrzeć z bankiem umowę:

• nie będzie prowadzić działalności gospodarczej,

• będzie prowadzić działalność gospodarczą, ale umowę z bankiem zawrze w celu bezpośrednio niezwiązanym z tą działalnością,