Monitor Prawniczy

nr 2/2001

Wymogi apelacji. Zakres kognicji sądu II instancji

Marcin Piotrowski
Autor jest aplikantem adwokackim.
Abstrakt

Wymogi apelacji

Przepis art. 368 KPC określa wymagania formalne, jakie ma spełniać apelacja. Wzmiankowany przepis stanowi, iż „apelacja powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, a ponadto zawierać:

1) oznaczenie wyroku, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest on zaskarżony w całości czy w części,
2) zwięzłe przedstawienie zarzutów,
3) uzasadnienie zarzutów,
4) powołanie, w razie potrzeby, nowych faktów i dowodów oraz wykazanie, że ich powołanie w postępowaniu przed sądem I instancji nie było możliwe albo że potrzeba powołania się na nie wynikła później,

wniosek o zmianę lub uchylenie wyroku z zaznaczeniem zakresu żądanej zmiany lub uchylenia”.

Istotnej zmianie uległ wymóg „oznaczenia zaskarżonego wyroku”. Na gruncie dawnych przepisów tenże wymóg często rozumiany był li tylko jako obowiązek podania danych identyfikujących wyrok (tj. daty, sądu, sygnatury akt, itp.). Obecnie skarżący zobowiązany jest do wskazania, czy wyrok jest zaskarżony w całości czy w części. Powyższe określa granicę zaskarżenia - niezaskarżona część orzeczenia staje się prawomocna i nie podlega (nawet w przypadku nieważności postępowania) kognicji sądu II instancji. Z opisanym powyżej przepisem koresponduje [...].