Monitor Prawniczy
nr 15/2001
Kara grzywny za wykroczenia skarbowe
Autor jest asesorem sądowym w Sądzie Rejonowym w
Świebodzinie.
Abstrakt
Uwagi wstępne
Kara grzywny, zgodnie z art. 47 § 1 KKS, jest jedyną karą, jaka może być wymierzona za wykroczenia skarbowe. Jest to wyrazem priorytetu środków dolegliwości ekonomicznej za wykroczenia skarbowe2 . Jak bowiem podkreśla się w literaturze, przedmiot ochrony prawa karnego skarbowego stanowi interes finansowy podmiotów prawa publicznego, którego naruszenie następuje przede wszystkim poprzez uszczuplenie dochodów państwa bądź samorządu terytorialnego i dlatego też, skoro dany czyn zagrażał finansom publicznym, to wymierzona za jego popełnienie dolegliwość powinna adekwatnie oddziaływać na poziom materialny życia sprawcy3 . Ponadto wskazuje się także na fakt, że skoro zostaje naruszony interes fiskalny państwa i samorządu terytorialnego, to z niezrozumiałych względów funkcja fiskalna kary grzywny nie jest realizowana w stosunku do samorządów terytorialnych, albowiem orzeczone w postępowaniu karnym skarbowym grzywny w całości stanowią dochód Skarbu Państwa. Odnośnie wykroczeń skarbowych art. 187 § 1 KKS stanowi bowiem, iż kary grzywny wymierzone w sprawach o wykroczenia skarbowe, niezależnie od trybu, w jakim je wymierzono, przypadają Skarbowi Państwa. Autorzy projektu KKS nie uzasadniają bliżej, co było przesłanką takiego uregulowania. Wskazują jedynie, że tenże przepis stanowi - ze względów systemowych - odpowiednik przepisu projektowanego w zakresie wykroczeń pospolitych4 .
