Abstrakt
Zasady wymiaru cła
Organy celne stosowały przepis art. 145 § 1 pkt 5 KPA w typowych sytuacjach, w których importer sprowadzał z zagranicy części samochodowe celem ich montażu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i zarejestrowania gotowego pojazdu, tzw. składaka.Problem prawny polega na tym, że zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 PrCelne cło wymierza się według stanu towaru i jego wartości w dniu dokonania zgłoszenia celnego i według stawek w tym dniu obowiązujących, a zatem istotne jest ustalenie, czy w dniu dokonania zgłoszenia celnego przedmiotem tego zgłoszenia były części samochodowe czy przedmiotem zgłoszenia celnego był samochód.
Zagadnienie to jest unormowane w tzw. regule 2(a) Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej stanowiących załącznik do rozporządzenia RM z 14.12.1995 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy (Dz.U. Nr 151, poz. 737), która ma następujące brzmienie: „Wszelkie informacje o wyrobie zawarte w treści pozycji dotyczą wyrobu niekompletnego lub niegotowego, pod warunkiem że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego. Informacje te dotyczą także wyrobu kompletnego lub gotowego (oraz wyrobu uważanego za taki w myśl postanowień niniejszej reguły) znajdującego się w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym”.
Z drugiej jednak strony przepis art. 145 § 1 pkt 5 KPA stanowi, że w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję. W świetle tego przepisu nie jest oczywiste, czy zgłoszenie do odprawy celnej części samochodowych, z których następnie zmontowano i zarejestrowano gotowy samochód, jest taką właśnie okolicznością faktyczną lub nowym dowodem.