Monitor Prawniczy

nr 9/1999

Hipoteka ustawowa jako forma zabezpieczenia wierzytelności

Włodzimierz Gawrylczyk
Autor jest sędzią Sądu Apelacyjnego w Gdańsku.
Abstrakt

Do sposobów zabezpieczenia wierzytelności służących ochronie wierzyciela zalicza się m.in. hipotekę ustawową. Autor omawia poszczególne akty obecnie obowiązujące, w których regulacje odnoszą się do tego zabezpieczenia.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym zabezpieczenie wierzytelności w formie hipoteki ustawowej przewidują: ustawa z 6.7.1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. z 1982 r. Nr 19, poz. 147; ostatnia zm. z 1998 r. Nr 106, poz. 668; dalej KWU), ustawa z 29.8.1997 r. - ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 137, zm.: Dz.U. Nr 160, poz. 1083 i z 1998 r. Nr 106, poz. 142; dalej OrdPU), ustawa z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887; dalej SysUbSpołU), ustawa z 8.1.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej VATU) oraz art. 1037 § 3 KPC.

Bezpośrednio hipotece ustawowej KWU poświęca tylko jeden przepis - art. 66. Zmieniony on został 1.1.1998 r. OrdPU przez określenie, że hipoteka ustawowa zabezpiecza wierzytelność Skarbu Państwa lub gminy, a następnie 1.1.1999 r. w związku z wejściem w życie ustaw o samorządzie powiatowym i wojewódzkim (Dz.U. z 1998 r. Nr 91, poz. 576 i 578).