Abstrakt

Stosunek prawny komisanta z osobą trzecią regulują przepisy o sprzedaży. W szczególności znajdują tu także zastosowanie przepisy o rękojmi za wady prawne lub fizyczne rzeczy sprzedanej, jednakże z pewnymi korzystnymi dla komisanta-sprzedawcy modyfikacjami określonymi w art. 770 KC. Autor omawia szczegółowo kontrowersje związane z odpowiedzialnością komisanta z tytułu rękojmi na tle orzecznictwa Sądu Najwyższego

Miejsce art. 770 KC wśród przepisów o rękojmi

Rękojmia jest szczególnym rodzajem odpowiedzialności cywilnej sprzedawcy wobec kupującego. Co do zasady odpowiedzialność ta wchodzi w rachubę, gdy rzecz sprzedana posiada wadę fizyczną (rękojmia za wady fizyczne), bądź wadę prawną (rękojmia za wady prawne).

Rękojmia przy sprzedaży ma charakter obiektywny i opiera się na zasadzie ryzyka, a więc sprzedawca ponosi odpowiedzialność również za takie wady towaru, których sam nie spowodował ani nawet, sprzedając towar, nie wiedział o ich istnieniu. Taki charakter odpowiedzialności z tytułu rękojmi uzasadnia się obowiązującą w obrocie gospodarczym zasadą ekwiwalentności świadczeń obydwu stron. W przypadku wystąpienia wady sprzedanego towaru konieczne jest przywrócenie równowagi świadczeń, co osiąga się właśnie w drodze odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi¹.