Czasopisma logo

Monitor Prawniczy

nr 2/1999

Reklama i jej twórcy w prawie autorskim

Katarzyna Grzybczyk
Autorka jest asystentem w Katedrze Prawa Cywilnego i Międzynarodowego Prawa Prywatnego Uniwersytetu Śląskiego.
Abstrakt

Autorka przedstawia charakterystykę reklamy jako utworu w rozumieniu prawa autorskiego oraz podlegające jego ochronie elementy. Omawia również problemy dotyczące podmiotów prawa autorskiego, pozycji agencji reklamowej i wiążącej się nią problematyki autorskich praw majątkowych.

Dynamiczny rozwój gospodarki rynkowej w Polsce w ciągu ostatnich lat spowodował, iż reklama stała się zjawiskiem masowym i chyba niezbędnym. Nie zawsze jednak wiadomo, co jest reklamą, a co nią nie jest. Największe trudności rodzi rozróżnienie między reklamą a ogłoszeniem. Innym pojęciem pokrewnym jest tzw. informacja handlowa. Z kolei z punktu widzenia prawa cywilnego najistotniejsza jest relacja między reklamą a instytucjami uregulowanymi w KC - ofertą i zaproszeniem do rokowań.

W prawie polskim definicja reklamy znajduje się w art. 4 pkt 6 ustawy o radiofonii i telewizji z 29.12.1992 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34). Jest nią “każdy przekaz zmierzający do promocji sprzedaży albo innych form korzystania z towarów i usług, popierania określonych spraw albo do osiągnięcia innego efektu pożądanego przez reklamodawcę, nadawany za opłatą lub inną formą wynagrodzenia”.

Reklama jest jednym z rodzajów promocji, która polega na działaniach określonych osób i organizacji modyfikujących zachowania konsumenckie poprzez wpływanie na preferencje ludzi1.