Abstrakt

W niniejszym artykule Autor - znawca zagadnienia - wnikliwie omawia problematykę objęcia zakresem majątku wspólnego umowy poręczenia przez jednego z małżonków, w której występuje on jako poręczyciel. Wobec opowiedzenia się przez Sąd Najwyższy za tzw. szerokim pojęciem zarządu majątkiem współnym, Autor szczegółowo analizuje argumenty za i przeciwko takiemu poglądowi.

Ustawowy ustrój majątkowy małżeński konstruuje trzy masy majątkowe: majątek odrębny każdego małżonka oraz majątek wspólny małżonków (art. 31-34 KRO). Zarząd majątkiem wspólnym może samodzielnie wykonywać każdy z małżonków. Jednakże do dokonywania czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebna jest zgoda drugiego małżonka (art. 36 § 2 KRO). Brak takiej zgody powoduje nieważność wspomnianej czynności prawnej (art. 37 KRO).

W myśl ogólnej reguły, jeżeli zobowiązanie zaciągnął jeden z małżonków, wierzyciel może żądać zaspokojenia nie tlko z odrębnego majątk tego małżonka, ale także z majątku wspólnego małżonków (art. 41 § 1 KRO). Sąd może jednak ograniczyć lub wyłączyć możliwość zaspokojenia się z majątku wspólnego przez wierzyciela, jeżeli ze względu na charakter wierzytelności albo stopień przyczynienia się małżonka zobowiązanego do powstania majątku wspólnego - zaspokojenie z majątku wspólnego byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 41 § 3 KRO).