Abstrakt
Autor przedstawia na tle ogólnych zasad prawa europejskiego najnowszą dyrektywę dotyczącą świadczenia usług przez prawników. Dyrektywa ta, zwana Establishment względnie Niederlassungsrichtlinie (prawo do osiedlania się), uchwalona została 16.2.1998 r. Jej celem jest ułatwienie prawnikowi wykonywania zawodu w innym kraju członkowskim niż ten, w którym uzyskał swe uprawnienia. Pełna nazwa uchwalonej po wielu latach zabiegów regulacji brzmi: Dyrektywa 98/5/EC Parlamentu Europejskiego i Rady z 16.2.1998 r. w sprawie ułatwienia stałego wykonywania zawodu prawnika1 w innym państwie członkowskim niż to, w którym zostały uzyskane kwalifikacje2. W języku prawniczym potocznie akt ten określa się jako dyrektywę w sprawie osiedlania się adwokatów3. Zasady swobody świadczenia usług oraz osiedlania się
Podpisany 25.3.1957 r. Traktat o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej (dalej zwany Traktatem Rzymskim lub TR), wychodząc naprzeciw wyzwaniom wynikającym ze zmieniających się warunków, sformułował zasady dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej na terenie państw stanowiących strony Traktatu.
Zasadami tymi są zasady swobodnego przemieszczania się, osiedlania oraz prowadzenia działalności gospodarczej (por. art. 3 lit. c TR). Rozwinięcie wskazanych zasad znalazło miejsce w artykułach 52 oraz 59 Traktatu Rzymskiego.