Abstrakt

W poniższym artykule Autor szczegółowo omawia występujący bardzo często w praktyce problem klasyfikacji umowy jako umowy przewozu bądź jako umowy najmu środka transportu wraz z obsługą i wiążące się z tym konsekwencje.

Przedmiotem ubezpieczenia jest mienie w czasie jego przewozu środkiem transportu, tzn. samochodem, koleją, samolotem, żeglugą śródlądową bądź morską. Przewóz mienia może odbywać się zarówno środkiem transportu przewoźnika na podstawie umowy przewozu, środkiem transportu stanowiącym własność ubezpieczonego lub jego pracowników, jak i środkiem transportu znajdującym się w posiadaniu ubezpieczonego na podstawie umowy najmu.

Zakres ubezpieczenia (czyli zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń) jest w większości przypadków uzależniony od charakteru przewozu, o którym decyduje umowa przewozu bądź rodzaj uprawnienia przysługującego nadawcy do wykorzystania środka transportu, a jakie może wynikać z prawa własności środka transportu bądź z prawa obligacyjnego, jakim jest najem środka transportu.

Zakłady ubezpieczeń oferują najszerszy zakres ubezpieczenia dla przewozów dokonywanych przez przewoźników na podstawie umowy przewozu. Dla przewozów dokonywanych przez ubezpieczonego własnymi środkami transportowymi, środkami pracowników ubezpieczonego bądź środkami najętymi - ubezpieczyciele przewidują pewne ograniczenia. Należą do nich przede wszystkim: wyłączenie możliwości ubezpieczenia ryzyka utraty przewożonego mienia w wyniku zaginięcia, kradzieży z włamaniem lub kradzieży środka transportu wraz z ładunkiem, lub zaostrzenia warunków odpowiedzialności w przypadku zaistnienia tych zdarzeń. Tego rodzaju ograniczenia w zakresie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń występują m.in. w ogólnych warunkach ubezpieczenia mienia w transporcie, oferowanych m.in. przez Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji “WARTA” SA oraz Powszechny Zakład Ubezpieczeń SA.