Abstrakt

W niniejszym opracowaniu autor omawia przepisy dotyczące zakwaterowania żołnierzy, policjantów i strażaków oraz funkcjonariuszy Straży Granicznej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa. Opinia ta kończy cykl publikacji poświęconych omówieniu przepisów z zakresu spraw mieszkaniowych.

I. Uwagi wstępne

Obowiązująca przez 40 lat administracyjna reglamentacja gospodarki mieszkaniowej (w szczególności najmu mieszkań) została z dniem 12.11.1994 r. zastąpiona ustawą z 2.6.1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509). Ustawa ta powierza gminom zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych członków wspólnoty samorządowej oraz gospodarowanie komunalnym “zasobem mieszkaniowym”, obejmującym głównie (ale nie wyłącznie) lokale stanowiące własność gmin i komunalnych osób prawnych (art. 4 i art. 5). Poza zarządzaniem własnymi obiektami mieszkalnymi gminy ustalają też zasady dysponowania własnymi mieszkaniami oraz stawki czynszu tzw. czynszu regulowanego. Wysokość stawek musi uwzględniać wskaźniki ustalone przez wojewodę, lecz nie wyżej 3% wartości odtworzeniowej lokalu (art. 25-26). Spod działania wymienionej ustawy wyłączono pierwotnie wszystkie mieszkania będące “w dyspozycji” resortów specjalnych, jak MSW, MON, MS, jednak ostatnia nowelizacja art. 2 ustawy dokonana 21.8.1997 r. nakazuje stosować tę ustawę, “jeśli przepisy odrębne dotyczące tych lokali nie stanowią inaczej”.

Art. 4 ustawy z 21.8.1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych (Dz.U. Nr 111, poz. 723) wyjaśnia też, że “lokale mieszkalne, które w dniu wejścia w życie ustawy (o najmie lokali mieszkalnych - LM) znajdowały się w dyspozycji organów państwowych albo podległym im lub nadzorowanych państwowych jednostek organizacyjnych, pozostają nadal w dyspozycji tych organów i jednostek, chyba że prawo dysponowania tymi lokalami wygasło z mocy prawa lub umowy”.