Abstrakt

Ustawa z 29.8. 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 133, poz. 882; dalej KomSEgzU) wprowadziła nowy status prawny komorników sądowych, samorząd zawodowy oraz zmieniła reguły finansowania egzekucji w celu zmniejszenia obciążenia wierzycieli. Dzięki nowym uprawnieniom ministra sprawiedliwości i prezesów sądów apelacyjnych, a także powołaniu samorządu, komornicy uzyskali znaczną niezależność. Autor omawia najważniejsze postanowienia ustawy.

Funkcjonariusz publiczny

Zgodnie z art. 1 KomSEgzU komornik sądowy jest funkcjonariuszem publicznym działającym przy sądzie rejonowym. Ustawa nie wyjaśnia pojęcia "funkcjonariusz publiczny", dlatego też niezbyt ryzykowne jest stwierdzenie, że polscy komornicy stali się osobami zaufania publicznego, tak jak notariusze. Także według art. 115 § 13 nowego kodeksu karnego komornik jest funkcjonariuszem publicznym. Zapewnia mu to silniejszą ochronę przewidzianą przez prawo karne dla tej kategorii osób.

Komornika powołuje minister sprawiedliwości (art. 11 ust. 1 KomSEgzU), ale stosunek pracy z komornikiem nie nawiązuje się z chwilą powołania, lecz dopiero z dniem zgłoszenia ministrowi objęcia lub utworzenia kancelarii (art. 13 ust. 4). W razie niedopełnienia tego obowiązku w terminie miesiąca od dnia zawiadomienia o powołaniu (art. 13 ust. 1) powołanie traci moc.

Ustawa wylicza enumeratywnie okoliczności, w których minister sprawiedliwości może odwołać komornika. Wobec uregulowania tej kwestii w ustawie, nie ma zastosowania kodeks pracy.