Abstrakt

W dniu 6.12.1996 r. Sejm uchwalił ostatecznie ustawę o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz.U. Nr 149, poz. 703). W ten sposób sfinalizowane zostały trwające długi czas prace legislacyjne nad utworzeniem nowoczesnego i wypróbowanego w krajach gospodarki rynkowej sposobu zabezpieczania należności. Ustawa zawiera bardzo długie, jak na nasze warunk,i vacatio legis, i wejdzie w życie 1.1.1998 r. Autorzy prezentują najważniejsze zasady nowej ustawy wskazując praktyczne aspekty jej obowiązywania.

I. Wstęp

1. Najistotniejszą cechą zastawu rejestrowego jest to, że przedmioty nim obciążone, tj. rzeczy, jak również dokumenty dotyczące praw mogą pozostawać w posiadaniu dłużnika (zastawcy). Z tego powodu zabezpieczenie w postaci zastawu rejestrowego jest korzystne dla dłużnika, gdyż może on korzystać z przedmiotu zastawu.

Z kolei zastaw rejestrowy umożliwia wierzycielowi (zastawnikowi) ujawnienie swoich praw w publicznym i jawnym rejestrze. Ponadto wierzyciele i zainteresowane osoby trzecie będą mogły uzyskiwać w rejestrze rzetelną i w miarę szybką informację o obciążeniu ruchomości dłużnika tym prawem. W dalszej konsekwencji winno to poważnie utrudnić nierzetelnym dłużnikom wielokrotne zastawianie tej samej rzeczy.